Λίγα χρόνια αργότερα ο Γαλήνος, ο σημαντικότερος Έλληνας γιατρός μετά τον Ιπποκράτη και προσωπικός γιατρός του αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου, εκθειάζει τις στυπτικές και μαλακτικές ιδιότητες της μαστίχας και τη συνιστά για τις φλεγμονές του στομάχου, των εντέρων και του ήπατος. Τονίζει ότι το καλύτερο μαστιχέλαιο παρασκευάζονταν στην Χίο.
Μετά τον Διοσκουρίδη και τον Γαληνό, όλοι οι έγκριτοι γιατροί προτείνουν συνταγές με μαστίχα:
Ο Σωρανός από την Έφεσο, που άσκησε το επάγγελμα στη Ρώμη τέλη του 1ου μ.Χ αιώνα, συνιστά την μαστίχα, σε συνδιασμό με άλλα βότανα, για στομαχικές διαταραχές. Επιπλέον αναφέρει το καλλυντικό μαστίχινον , μια κρέμα από μαστίχα και ελαιόλαδο που χρησιμοποιούσαν οι φιλάρεσκοι της εποχής...
Ο Αρεταίος, γιατρός από την Καππαδοκία που έζησε τον 2ο αιώνα μ.Χ , άφησε αρκετές συνταγές με συστατικό την μαστίχα. Για διαταραχές του στομάχου, κατάπλασμα από κυδώνια, χουρμάδες, νάρδο (βαλεριάνα) και μαστίχα. Για την θεραπεία της φρενίτιδας, κατάπλασμα από μήλα, χτυπημένα με μαστίχα και μελιλώτο (ένα είδος αρωματικού τριφυλλιού, το κοινώς λεγόμενο νυχάκι) . Για ανάκτηση δυνάμεως μετά από καρδιακά νοσήματα, κατάπλασμα από χουρμάδες λειωμένους με κρασί μαζί με μαστίχα και αλόη.
Είναι εντυπωσιακό πως όλοι οι παραπάνω γιατροί, αλλά και οι μεταγενέστεροι Ορειβάσιος και Αέτιος, που επίσης χρησιμοποιούν μαστίχα στις συνταγές τους, είχαν σπουδάσει στην περίφημη ιατρική σχολή της Αλεξάνδρειας. Πρώτοι δάσκαλοι της σχολής ήταν ο Ηρόφιλος και ο Ερασίστρατος πιθανότατα από την Χίο, οι οποίοι φαίνεται πως γνώριζαν πολύ καλά την μαστίχα και τις ιδιότητές της.
Βιβλιογραφία: Το Βιβλίο της Μαστίχας Κ.Ζαχαρόπουλος-Η. Μπαρμπίκας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου